Madoka's dansdagboek

Madoka Kariya's dansdagboek in Japan

tekst en foto’s: madoka kariya

Nederlands Dans Theater (NDT) treedt bijna net zo vaak op in het buitenland als in Nederland. Na dertien jaar was het gezelschap deze zomer opnieuw te zien in Japan. Een bijzondere belevenis voor NDT 1-danseres Madoka Kariya, die zelf in Japan geboren is. Op verzoek van Dans Magazine hield ze een dagboek bij.

Zondag 9 juni
De tournee met NDT 1 naar Taiwan en Japan begint voor mij vandaag al. Samen met artistiek directeur Paul Lightfoot vertrek ik voor een persconferentie naar Tokyo. Het voelt gek om niet met het hele gezelschap te reizen, zoals normaal gesproken het geval is.

Maandag 10 juni
Na elf uur vliegen komen we eindelijk in Tokyo aan. Het regenseizoen is net aangebroken, dus het regent en waait er hard. Vanavond ontmoeten we de Japanse afgevaardigde en internationale tourmanager tijdens een diner, dat is erg leuk! Als danser krijg ik niet vaak de kans om de mensen en programmeurs te spreken die het gezelschap uitnodigen voor voorstellingen in het buitenland. Het is interessant om over alle voorbereidingen te horen. Ik kijk enorm uit naar de tournee!

“Het is hartverwarmend om te horen dat Japan zolang op ons heeft gewacht en het publiek staat te popelen om ons opnieuw te zien!”
Madoka Kariya

Bij de Nederlandse Ambassade

Dinsdag 11 juni
Vandaag vindt de persconferentie plaats in de Nederlandse Ambassade in Tokyo. Een prachtig gebouw met een hele mooie tuin. We worden warm onthaald door de ambassadeur die ons over de geschiedenis van het gebouw vertelt. Er zijn een paar speciale gasten, Megumi Nakamura en Kenta Kojiri, twee Japanse dansers die in het verleden bij NDT hebben gedanst. Het is een eer hen te ontmoeten en hun NDT-verhalen te horen. Daarnaast zijn er ongeveer vijftig journalisten, recensenten en andere gasten aanwezig. De persconferentie gaat heel goed. Ik ontmoet veel nieuwe mensen. Sommige gasten volgen NDT al sinds Jiří Kylián artistiek directeur was en het gezelschap vaak op tournee ging naar Japan. Het laatste bezoek van NDT aan Japan is dertien jaar geleden. Het is hartverwarmend om te horen dat Japan zolang op ons heeft gewacht en het publiek staat te popelen om ons opnieuw te zien!

Maandag 24 juni
Na een tournee van twee weken door Taiwan, reizen we vandaag naar Nagoya in Japan. We komen aan in het donker.
Ik ben erg moe en ga zonder eten gelijk naar bed.

Dinsdag 25 juni
Het is een vrije dag vandaag. Ik word wakker met enorme honger! Ik ga naar buiten voor koffie, waar ik een gratis ontbijtje met toast en ei bij krijg – blijkbaar is het in Nagoya gebruikelijk om ontbijtdeals te serveren in cafés. Daarna bezoek ik met Aram en Spencer, twee andere NDT 1-dansers, de Astuta Jingu, een prachtige, oude Shinto-tempel, met daaromheen een groot bos. Een geweldige plek. Het is er stil, kalm en groen, en dat terwijl het zich midden in de stad bevindt. In de avond ga ik met een groep van twaalf dansers op stap om de local dish van Nagoya te eten. Hitsumabushi is een gerecht met paling en rijst dat je op drie verschillende manieren kunt eten. Het is heerlijk!

Woensdag 26 juni
Eindelijk, de eerste werkdag in Japan! Het is altijd fijn om weer te dansen na een reisdag of vrije dag. We beginnen de dag met een balletles, gevolgd door een generale repetitie van drie van de vier werken die we in Japan opvoeren: Woke up Blind van Marco Goecke, The Statement van Crystal Pite en Singulière Odyssée en Shoot the Moon van Sol León en Paul Lightfoot. Zelf doe ik mee met de repetitie van Shoot the Moon. Dit ballet danste ik voor het laatst tijdens de Nederlandse tournee van Sol & Paul XXX, meer dan drie weken geleden. Het voelt goed, maar gaat nog niet vanzelf. Daarom zijn de repetities zo belangrijk! Daarna kijk ik naar de generale repetitie van de andere stukken. Ik verbaas me over de grote zaal; het Aichi Art Center is een enorm theater! In de tussentijd neemt Bert (de Boer, fysiotherapeut NDT1, red.) mijn lichaam onder handen. Het is heel fijn dat er een fysiotherapeut op tournee mee gaat, zodat ik hem tijdens korte pauzes kan opzoeken en mijn lichaam in goede conditie blijft.

Met de fysiotherapeut, Bert de Boer

“Een paar seconden voor de voorstelling sta ik te trillen op mijn benen, omdat ik mij bedenk: ‘Ik ben nu écht in Japan.’ Maar gelukkig gaat alles goed.”
Madoka Kariya

Donderdag 27 juni
Vandaag vindt de generale repetitie van Singulière Odyssée plaats. Omdat er het een en ander misgaat bij het afstellen van de belichting en bij de spacing, is er geen doorloop mogelijk. Theaters in het buitenland verschillen veel van het Zuiderstrandtheater in Den Haag. Ze zijn groter of kleiner, en als danser voel je er ook altijd anders. Gelukkig wordt alles snel opgelost en zijn we klaar voor de eerste voorstelling van morgen.

Vrijdag 28 juni
De eerste voorstelling in Nagoya is een matinee voor wel duizend schoolleerlingen. Mijn ouders zitten ook in het publiek. Een paar seconden voor de voorstelling sta ik te trillen op mijn benen, omdat ik mij bedenk: ‘Ik ben nu écht in Japan.’ Maar gelukkig gaat alles goed. Dansen met mijn collega’s voelt altijd goed. Ik hoop dat de studenten na vandaag vaker naar het theater zullen gaan.

Zaterdag 29 juni
Vandaag is de tweede en laatste voorstelling in Nagoya, ik dans Singulière Odyssée en Shoot the Moon. Ik voel altijd gezonde zenuwen voordat ik Shoot the Moon dans, het maakt niet uit waar ik ben. Maar mijn collega’s en ik ervaren dit keer nadrukkelijk de omstandigheden: de vochtigheid, de hitte en een nieuwe vloer. Ik denk dat iedereen daardoor iets meer gespannen is. De voorstelling gaat echter heel goed en ik geniet er nog meer van dan gisteren. Ik ben zo ontzettend blij dat ik in mijn thuisland ben met NDT!

Groepsfoto in Nagoya

Zondag 30 juni
We reizen naar Yokohama met de bus. Het regent, maar de bergen waar we doorheen rijden zijn groen en prachtig. Wel jammer dat we Mount Fuji niet kunnen zien door het weer. Ik ben best moe na de lange reisdag en merk dat ik niet genoeg groente gegeten heb vandaag. Dus ga ik ’s avonds naar de supermarkt en maak een grote salade in mijn hotelkamer. Ook dat is onderdeel van het leven op tournee.

Maandag 1 juli
Het is een vrije dag voor het gezelschap. Maar met de andere Japanse dansers, Yukino en Rinako, vertrek ik heel vroeg naar Tokyo voor een fotoshoot voor een webmagazine waarin onze voorstellingen in Yokohama worden aangekondigd. De fotoshoot is een combinatie van dans en mode: we hebben een professionele stylist, make-up artist en haarstylist. Ik ben ontzettend benieuwd naar het resultaat! De rest van de dag shoppen we in Tokyo. ’s Avonds nodig ik een aantal dansers uit in het sushirestaurant van familie van mij. Wat een leuke dag!

Dinsdag 2 juli
Het is tijd voor de eerste werkdag in Yokohama. De voorstelling is pas op vrijdag, dus beginnen we alvast balletten in te studeren voor het volgende seizoen. Enkele dansers die het gezelschap gaan verlaten, geven aanwijzingen aan collega’s die hun rollen straks overnemen. Ook zijn we al druk bezig met Kunstkamer, het jubileumprogramma waarmee we dit najaar zestig jaar NDT vieren. Tijdens deze tournee werken we dus ook al aan nieuwe balletten die we later dit jaar zullen dansen.

Het theater in Yokohama

Vrijdag 5 juli
Vanavond is de eerste voorstelling in Yokohama. De stad ligt vlakbij Tokyo, daarom zitten er veel familieleden en vrienden uit de hoofdstad in het publiek, en zelfs een aantal vrienden uit mijn geboorteplaats Sendai, dat vierhonderd kilometer verderop ligt. In de ochtend, voordat de balletles van Anders Hellström begint, haal ik een verjaardagstaart voor hem, want het is zijn verjaardag! Vanmiddag vindt tot vier uur de generale repetitie plaats van Woke up Blind, The Statement en Shoot the Moon. Voordat vanavond om zeven uur de voorstelling begint, eet ik en rust nog wat uit. Ik ben meestal niet erg nerveus voordat ik moet dansen, maar heb wel graag genoeg tijd om mijn make-up en haar te doen. Daarom ben ik rond half zes als eerste in de kleedkamer.

Vandaag dringt het pas goed tot me door dat ik in Japan ben, met zo veel bekenden in het publiek. Ik houd me aan mijn routine om zo rustig mogelijk te blijven: ik wil zoveel mogelijk genieten van het dansen in Japan en niet shaky op het podium staan. En ik geniet enorm van de voorstelling! Als ik op het podium sta met mijn collega’s ben ik me er enorm van bewust dat ik aan het performen ben. Maar het had overal ter wereld kunnen zijn. Ik ga volledig op in het moment. Na de voorstelling wachten veel vrienden en familieleden me enthousiast op. Ik krijg zelf een bedankje van iemand die ik nooit eerder heb ontmoet!

Na afloop van de voorstelling

“Ik prijs me gelukkig dat ik omringd ben door zoveel talent en prachtige mensen bij NDT.”
Madoka Kariya

Zaterdag 6 juli
De laatste voorstelling in Yokohama én de laatste werkdag van dit seizoen! Zoals altijd begint de dag met een balletles, en vandaag is het ook de allerlaatste balletles van Anders. Ik houd erg van zijn lessen en repetities omdat hij een fantastische coach is en omdat hij erg om de dansers geeft. Er komt geen eind aan het applaus, aan het einde van de les. Kort daarna maak ik me klaar voor de matinee van twee uur. Ik hoor dat de voorstelling compleet is uitverkocht, zelfs de staplekken. Het gaat allemaal heel snel. Op een of andere manier lijkt een matinee altijd sneller afgelopen te zijn. Het tweede ballet op het programma is Woke up Blind van Marco Goecke. Er zitten veel dansers in die het gezelschap na dit seizoen verlaten. Daarom blijf ik in de coulissen staan om hun laatste voorstelling te bekijken. Het voelt altijd een beetje bitterzoet om de laatste voorstelling van een collega te zien. Ik prijs me gelukkig dat ik omringd ben door zoveel talent en prachtige mensen bij NDT. Het laatste ballet van de avond is Shoot the Moon. Ik geniet er echt van. Na afloop ben ik geëmotioneerd, maar voel me ook ontspannen, want de Japanse tournee zit erop. Als we voor het publiek buigen, alle dansers samen met Paul en Anders, krijgen we een overweldigende staande ovatie, heel het publiek lacht naar ons. Ik voel zoveel liefde en waardering voor al mijn mededansers, het artistieke team en iedereen die zo hard heeft gewerkt aan deze prachtige tour.

En nu tijd voor zomervakantie!