Video laden...

Baby Don’t Hurt Me & Mist – Filmvertoning

NDT 1

In dit ‘filmduet’ van Nederlands Dans Theater zie je naast Baby don’t hurt me van Imre en Marne van Opstal, Mist van Damien Jalet. Mist was Jalet’s debuutcreatie voor NDT 1 en kon door de coronacrisis niet doorgaan. Daarom is de choreografie prachtig gefilmd door Rahi Rezvani.

Imre van Opstal en Marne van Opstal

Damien Jalet

Baby don't hurt me

Mist

Over 'Baby Don't Hurt Me

Baby Don’t Hurt Me
Imre van Opstal en Marne van Opstal, 36 min.

De van oorsprong Limburgse broer en zus Marne en Imre van Opstal behoren tot de meest spannende en gewilde nieuwe danschoreografen ter wereld. Met wortels in een dansersfamilie, begonnen ze hun professionele carrière bij Nederlands Dans Theater (NDT). Beide actief als topdansers tot 2020, daarna volledig gefocust op choreografie en het maken van cutting edge, hedendaagse dansvoorstellingen. Hun werken onderzoeken identiteit, seksualiteit, gender, liefde en wat dit betekent in onze hedendaagse wereld. Take Root, een NDT 1-productie, werd in 2019 genomineerd voor een Zwaan voor beste dansproductie.

In 2021 creëerden ze voor NDT 1 Baby don’t hurt me. Dit werk is ontstaan vanuit authentieke pogingen van elke danser om een intiem verhaal te vertellen. Baby don’t hurt me onderzoekt hoe hun persoonlijke ervaringen en perspectieven onderdeel worden van hun rol als danser. Thema’s als identiteit, seksualiteit, liefde en gender worden naar waarheid uitgediept en vormgegeven.

Maar hoe kunnen we, met een intieme vraag als beginpunt, iets uitdrukken dat ons allemaal aangaat? Kan het persoonlijke universeel worden?

Wanneer je jouw hart op de tong draagt, loop je het risico om pijnlijk veroordeeld of onbegrepen te worden. Deze kwetsbaarheid is een van die dingen die we allemaal gemeen hebben.

Hoeveel kunnen we delen?

Wat is liefde?

Over 'Mist'

Mist is het NDT-debuut van de Belgisch-Franse choreograaf Damien Jalet, wiens creaties visueel verbluffend en kinetisch zijn en ons tot nadenken brengen. Jalet creëerde Mist, een multidisciplinaire dansfilm, in nauwe samenwerking met de Japanse beeldend kunstenaar Kohei Nawa en videograaf Rahi Rezvani.

 Mist, metaforisch en metamorfisch, werd gemaakt te midden van de COVID19-pandemie en geef een gevoel van overgave aan de omgeving, terwijl het een transcendente schoonheid vindt die de kijkers in een hypnotiserende toestand brengt.

Na Jalets en Nawa’s veelgeprezen stukken VESSEL en PLANET [wanderer], gebruikt Mist de confrontatie van lichamen met verschillende materialen om de constante vormverandering van het leven te onthullen, en verkent het een luminale ruimte tussen wetenschap en mythologie. Mist is geïnspireerd op het fenomeen van mistbanken die vaak worden geassocieerd met Nederland, waar de film is gemaakt en opgenomen, en verkent de vluchtige ruimte tussen werkelijkheid en luchtspiegeling door middel van een lichamelijkheid die doet denken aan de dynamiek van verdampend, condenserend en vallend water. De achttien bijna naakte dansers van NDT 1 gebruiken verschillende soorten mist via Nawa’s interactieve en minimale set, en interageren, versmelten, verschijnen en verdwijnen door dampen die soms doen denken aan vuur, vulkaanuitbarstingen onder water, orkanen, watervallen, wolken, rivieren of sneeuwlawines. Het werk doet tevens denken aan de stijl van Italiaanse Renaissance schilderijen, en in het bijzonder aan Leonardo da Vinci’s sfumato-techniek die de grenzen van het onderwerp en zijn omgeving doet vervagen. Geïnspireerd door verschillende mythen over de transmigratie van de zielen na de dood en het Japanse Shinto-geloof, krijgt Jalet’s viscerale, vleselijke maar spookachtige choreografie een nieuwe intieme dimensie door de lens van de Iraanse cinematograaf Rahi Rezvani en het lichtontwerp van Urs Schonenbaum.

Mist is mede mogelijk gemaakt door Ammodo.

Foto: Rahi Rezvani. Dansers: Luca Tessarini, Tess Voelker.

Choreograaf

Imre van Opstal and Marne van Opstal – both former NDT dancers – are Dutch choreographers and renowned performing artists, as siblings they form a creative duo. After having enjoyed successful and prominent careers at the prestigious NDT 1 & NDT 2 and/or Batsheva Dance Company, they went on to pursue their own creativity. The collaborative nature of their work often speaks to the human condition, limits and possibilities of the body and mind. Their work is known to be multi-layered and surrealistic, with a strong and outspoken dance language known for its eclecticism, theatricality and partnering elements.

They debuted with their creation LiNK for the talent development programme Up & Coming Choreographers in 2014. For Up & Coming Choreographers 2015 they made the work John Doe. Season 2016-2017 marked their choreographic debut for the regular programme of NDT 2 with The Grey (2017). They created their highly praised first work for NDT 1, Take Root (2019), in season 2018-2019, which was awarded with a nomination for a Dutch ‘Zwaan’ for ‘best dance production’.

In 2020, both decided to fully focus on choreography. For NDT 1, they then created Baby don’t hurt me around the themes of identity, sexuality, gender and love in 2021, was met with critical acclaim.

After which they continued to create ‘Eye Candy’ with Rambert Dance Company and ‘The little man’ for Nationaltheater Mannheim.

For more info, visit imremarnevanopstal.com

Choreograaf

Het werk van de Belgische en Franse choreograaf en danser Damien Jalet wordt over de hele wereld gepresenteerd. In zijn collaboratieve werk combineert Jalet verschillende media waaronder beeldende kunst, muziek, film, theater en mode. Hij werkte als choreograaf en danser voor gezelschappen als Ballet C. de la B., Sasha Waltz and guests, Chunky Move, Eastman, NYDC, Hessiches Staatballet, Paris Opera Ballet, Scottish Dance Theatre, Icelandic Dance Company, Gothenburg Dance company. In 2017 was hij artistiek directeur van de UK National Youth Dance Company, waarvoor hij tarantiseismic creëerde, dat in Sadler’s Wells in première ging. Jalet is sinds 2017 ook resident artist bij Theater National de Bretagne (TNB) onder leiding van Arthur Nauzyciel. Hij choreografeerde voor de film Suspiria geregisseerd door Luca Guadagnino, met in de hoofdrol o.a. Tilda Swinton, Jessica Harper, Ingrid Caven met een originele score van Thom Yorke. In februari 2018 regisseerde hij zijn eerste opera Pelleas en Melissande samen met Sidi Larbi Cherkaoui met een decor van Marina Abramovic, kostuums van Iris Van Herpen en video’s van Marco Brambilla bij de Antwerpse opera. Damien Jalet werd in 2013 door de Franse regering uitgeroepen tot ridder van de kunsten en letteren.

Artistiek team Mist

KOHEI NAWA
Concept / Decorontwerp

Kohei Nawa is een multidisciplinaire kunstenaar wiens uiteenlopende praktijk de perceptie van virtuele en fysieke ruimte onderzoekt en de relatie onderzoekt tussen natuur en kunstmatigheid, tussen het individu en het geheel, en illustreert hoe delen samenvloeien, zoals cellen, om complexe en dynamische structuren te creëren. Opmerkelijke solotentoonstellingen zijn: L_B_S in Ginza Maison Hermes, Tokyo (2009); Synthese in het Museum of Contemporary Art, Tokyo (2011); BEELDTUIN in het openluchtmuseum van Kirishima, Kagoshima, (2013); en Throne te zien als onderdeel van de Japonisms 2018: les âmes en resonance in het Musée du Louvre, Parijs (2018). Hij nam deel aan de 6e Azië-Pacific Triënnale in Brisbane, Australië, 2009; de 14e Asian Art Biennale Bangladesh in Dhaka, Bangladesh, 2010 (winnaar van de hoofdprijs); Aichi Triennale in Nagoya, Japan, 2013 oa. Nawa is momenteel een Associate Professor aan de Kyoto University of Art and Design. Naast VESSEL en PLANET (wanderer), markeert Mist de derde creatie die Nawa samen met Damien Jalet heeft gemaakt.

Rahi Rezvani is geboren en getogen in Teheran, Iran. Hij behaalde een Bachelor of Fine Arts in grafische vormgeving aan de Teheran University of Art en in 2008 een master in fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Rezvani startte zijn samenwerking met Nederlands Dans Theater in 2006 en is sindsdien huisfotograaf van het gezelschap. Hij werkte samen met performancekunstenaar Marina Abramović, Atelier Versace voor het tijdschrift 1843 en GQ Magazine UK, Gucci-ontwerper Alessandro Michele, Ricardo Tisci en Willem Dafoe. In 2018 schoot Rezvani de beelden en portretten voor de reïncarnatie van Pelléas et Mélisande van Claude Debussy door Damien Jalet en Sidi Larbi Cherakaoui. De productie omvatte decors van Abramović en kostuums van Iris van Herpen. Rezvani won de Best Art Vinyl-prijs voor de fotografie op het album Violence uit 2018 van de Britse band Editors.

AIMILIOS ARAPOGLOU
Associate choreograaf

Aimilios Arapoglou is een Griekse danser en choreograaf en werkt sinds een aantal jaar regelmatig samen met Damien Jalet, die sinds 2011 wereldwijd professioneel werk creëert en uitvoert. Hij is afgestudeerd aan zowel het International and European Relations-programma aan de Universiteit van Piraeus als aan de Griekse Nationale Staatsschool voor Dans. Aimilios is nu gevestigd in Brussel en werkte met veel getalenteerde artiesten, waaronder Linda Kapetanea en Josef Frucek (Rootlessroot Dance Company), in samenwerking met de muzikant John Parish en zijn band, David Zambrano, Damien Jalet, Sidi Larbi Cherkaoui, Scottish Dance Theatre, Mor Shani, Jukstapoz Dance Company en modeontwerpers Hussein Chalayan, Riccardo Tisci en Iris van Herpen.

Damien Jalet & Aimilios Arapoglou. Foto: Rahi Rezvani.

CHRISTIAN FENNESZ
Muziek

Christian Fennesz is een Oostenrijkse producer en gitarist en is sinds de jaren ’90 actief in elektronische muziek, en wordt vaak louter met zijn achternaam genoemd. Zijn werk maakt gebruik van gitaar- en laptopcomputers om melodie te mengen met behandelde samples en glitchproductie. Hij woont en werkt in Wenen en maakt momenteel muziek onder het Britse label Touch. Fennesz kreeg voor het eerst brede erkenning voor zijn album Endless Summer uit 2001, uitgebracht op het Oostenrijkse label Mego. Hij heeft samengewerkt met een groot aantal artiesten, waaronder Ryuichi Sakamoto, Jim O’Rourke, Ulver, David Sylvian en King Midas Sound.

URS SCHÖNEBAUM
Licht

Na een opleiding tot fotograaf in München, werkte Urs Schönebaum van 1995 tot 1998 op de lichtontwerpsafdeling van de Münchner Kammerspiele. Na assistent-directeur te zijn bij het Grand Théâtre de Genève, Lincoln Center New York en de Münchner Kammerspiele, begon hij te werken als lichtontwerper voor opera, theater, dans, kunstinstallaties en voorstellingen in 2000. Hij werkte aan meer dan 150 producties in grote theaters en festivals, waaronder het Royal Opera House, het Bolshoi Theatre en de Metropolitan Opera, evenals op de Salzburger Festspiele, en het festival d’Aix-en-Provence, en heeft onder meer samengewerkt met Thomas Ostermeier, Sidi Larbi Cherkaoui, Damien Jalet, Sasha Waltz, Vanessa Beecroft, Anselm Kiefer, Dan Graham en Marina Abramović, en was een lange tijd werknemer van Robert Wilson.

SRULI RECHT
Kostuums

Sruli Recht is modeontwerper en kunstenaar. Hij werd geboren in Jeruzalem, Israël, en heeft het Australische en IJslandse staatsburgerschap. Recht studeerde Fashion Design aan de RMIT University in Melbourne, Australië, maar vertrok in 2005 naar Londen waar hij samenwerkte met de Britse ontwerper Alexander McQueen. Het werk van Recht wordt beschouwd als innovatief in het gebruik van inheemse, nieuwe, en onconventionele materialen en technologieën, maar wordt door velen ook als controversieel beschouwd vanwege het gebruik van materialen zoals de voorhuid van de dwergvinvis, spinrag, zeehonden- en mensenhuid. Hoewel hij vooral bekend staat als modeontwerper, vervagen sommige kledingstukken en showstukken uit zijn seizoenscollecties de relatie tussen kunst, design, en mode.

laden...