Bekijk hier de foto's

Schubert

NDT 2
Marco Goecke Wir sagen uns Dunkles
Johan Inger One on One
Alexander Ekman Cacti

De voorstellingen in dit programma hebben plaatsgevonden in seizoen 2017-2018.

Zoals de titel doet vermoeden, voert de muziek van virtuoos Franz Schubert in dit eerste NDT 2-programma de boventoon. Naast de poëtische duetten in One on One (2015) van Johan Inger en het energieke groepswerk in Alexander Ekmans Cacti (2010) trakteert NDT het publiek op een wereldpremière van associate choreographer Marco Goecke (Wir sagen uns Dunkles). Schubert wordt live begeleid door muzikanten van Het Balletorkest.

In Cacti gebruikte choreograaf en naar eigen zeggen ‘ritmefreak’ Alexander Ekman voor de eerste keer klassieke muziek; een nieuw arrangement van Schubert’s Der Tod und das Mädchen, waarin de dansers de instrumenten van het orkest vormen.

Inger koos ervoor om One on One op Franz Schuberts Impromptus en de 21ste Sonata te maken. Deze partituren worden beschouwd als zijn laatste grote pianocomposities. Met One on One won Inger de Benois de la Danse 2016.

Ten slotte zal Marco Goecke nieuw werk creëren voor de jonge dansers van NDT 2 (Wir sagen uns Dunkles). Met zijn eigenaardige, unieke bewegingstaal is Goecke een van ‘s werelds meest gevraagde choreografen.

Bekijk hier de foto’s van Schubert.

 

Volgorde programma

Wir sagen uns Dunkles – Marco Goecke
One on One – Johan Inger
Cacti – Alexander Ekman

Duur voorstelling: 2 uur en 15 minuten, incl. 2 pauzes

Speelperiode

Seizoen 2017-2018 | 4 november – 22 december 2017
Den Haag, Eindhoven, Amsterdam, Utrecht, Maastricht, Den Bosch, Amersfoort, Dordrecht, Arnhem, Enschede, Gouda, Tilburg, Venlo, Amstelveen, Leeuwarden, Alkmaar

In deze voorstelling

WIR SAGEN UNS DUNKLES – MARCO GOECKE

Marco Goeckes nieuwe creatie voor NDT 2 begint met het samenkomen van de choreograaf en de dansers in de studio. Hun ontmoetingen lijken onbelangrijk, maar zijn van groot belang; jong, ondeugend, gevaarlijk en speels. “Meer dan ooit tevoren behoort mijn gevoel toe aan de dansers”, zegt Goecke. Een knipoog, een blik, een schijnbaar vluchtig gebaar. Is dit slechts een moment of vertelt het een verhaal? Wat er overblijft, is een traan op een wimper die wordt weggeveegd. Hoe komen we dichterbij? Een vlinder die slechts een seconde blijft ronddwalen voordat hij wegvliegt. De geluiden van Schubert en Schnittke ontmoeten die van Placebo, The Swan Song en Song To Say Goodbye. Dan zijn er de ratelende kostuums, waarvan het geluid zich vermengt met de muziek. Goecke: “De dansers begrijpen me meteen. Er zijn geen grenzen, ze willen uitgedaagd worden.” Ze bewegen snel, virtuoos, op bijzondere wijze gebarend, buiten bewustzijn maar zelfverzekerd, en – of ze nu een solo, in pas deux of in een groep dansen – ze communiceren in Goeckes taal, alsof ze nooit een andere hebben geleerd. Ze drukken duisternis uit, zonder woorden.

Foto: Rahi Rezvani. Choreografie: 'Wir sagen uns Dunkles' van Marco Goecke. Danser: Guido Dutilh.
Je cookie instellingen blokkeren deze content.
Pas je instellingen aan om de content alsnog in te laden.
Je cookie instellingen blokkeren deze content.
Pas je instellingen aan om de content alsnog in te laden.

“Ledematen bewegen zo snel heen en weer dat het oog van de toeschouwer het niet bijbeent. En de exacte uitvoering maakt steeds een onuitwisbare indruk.”

de Volkskrant
over Wir sagen uns Dunkles
Foto: Joris-Jan Bos. Choreografie: 'One on One' van Johan Inger.
ONE ON ONE – JOHAN INGER

In One on One staat de dans tussen twee personen centraal. Het werk onderzoekt de verschillende fasen in relaties; de ontdekking van elkaars lichamen, het aftasten en de aanraking, of de teloorgang door kleine scheurtjes in het partnerschap. Choreograaf Johan Inger koos ervoor om het stuk op Franz Schuberts Impromptus en de 21ste Sonata te maken. Deze partituren worden beschouwd als zijn laatste grote pianocomposities. Schubert was ogenschijnlijk niet in staat om een romantische relatie aan te gaan, iets waar hij tot zijn dood naar verlangde. Volgens Inger schemert dit verlangen door in Schuberts gehele oeuvre, wat tevens gesymboliseerd wordt in dit ballet. Met One on One ontving Inger de Benois de la Danse 2016 voor beste choreograaf.

Je cookie instellingen blokkeren deze content.
Pas je instellingen aan om de content alsnog in te laden.
Je cookie instellingen blokkeren deze content.
Pas je instellingen aan om de content alsnog in te laden.

“One on One is een poetisch werk dat liefde ademt met hier en daar een komische knipoog.”

Leidsch Dagblad
over One on One
CACTI – ALEXANDER EKMAN

Ruim tien jaar geleden besloot choreograaf Alexander Ekman uitsluitend werken te creëren die een flinke dosis humor bieden, maar altijd voorzien zijn van een kritische noot. Met Cacti uit 2010 daagt Ekman de toeschouwer op vermakelijke wijze uit om te reflecteren op moderne dans als hogere kunstvorm. Zestien dansers bewegen zich, ogenschijnlijk gevangen, op grote witte scrabble tegels. Ze rennen, vallen, spartelen en proberen te ontsnappen aan hun onzichtbare gevangenis. Uiteindelijk weten zij allen een cactus te bemachtigen. Maar wat betekent dat allemaal? Cacti kan gezien worden als vrolijke parodie op de grotere excessen binnen de danswereld. Een strijkkwartet voert live de klanken van Joseph Haydn, Ludwig van Beethoven en Franz Schubert ten tonele, terwijl de dansers de instrumenten van het orkest lijken te vormen, resulterend in een ritmisch geheel. In 2010 werd Cacti door de VSCD genomineerd voor een Zwaan van ‘meest indrukwekkende dansproductie’.

Foto: Joris-Jan Bos. Choreografie: 'Cacti' van Alexander Ekman.
Je cookie instellingen blokkeren deze content.
Pas je instellingen aan om de content alsnog in te laden.

“Op ontwapenende wijze schopt Ekman in deze choreografie tegen een aantal heilige huisjes van de eigentijdse dans.”

Theaterkrant
over Cacti

De dansers over 'Schubert'

Foto: Rahi Rezvani. Danser: Fay van Baar.
Foto: Rahi Rezvani. Danser: Miguel Duarte.
FAY VAN BAAR OVER WIR SAGEN UNS DUNKLES

“I think of Marco as the Wizard of Choreography. In rehearsals, he turns off the lights, wears dark sunglasses, and brings along his little dog. In one of my first rehearsals with him, he said: “All these steps are boring, but if you put them together and speed them up, they become interesting.”

That’s the magic of Marco’s method: the final work of art is far more interesting than the individual motions alone. The dancers must be completely mentally present to translate his ideas into movements. Because of Marco’s style, the studio becomes its own world during rehearsals, and it’s easy to forget about everything outside of it. Every so often the dog will bark, which makes me jump out of that zone for a moment.”

MIGUEL DUARTE OVER WIR SAGEN UNS DUNKLES

“Marco’s intuitive, emotional response to the music, the light, the space and the people around him are an inherent component and influence in his act of creating. Each idea has a precedent. I consider this trust in one’s own emotional interpretation to be the origin of a powerful, authentic work. It
is, as well, of my understanding, that Marco recognizes art as a potential incubator for ecstatic experiences.

For several moments in the studio, during the creation process, I felt the anxious, erratic character imbedded in the work, leading the group to a collective transcendence experience. I’m grateful for the opportunity to share such an intimate space with Marco Goecke.”

Programmaboek & Muziek

Programmaboek (NDT 2 | Schubert)

Je cookie instellingen blokkeren deze content.
Pas je instellingen aan om de content alsnog in te laden.
laden...