NDT 2 in Grote Kerk Veere

Marco Goecke The Big Crying

Tom Weinberger The Most Fascinating Problem in the World

Seizoen 2020-2021 is voor Nederlands Dans Theater (NDT) alleszins buitengewoon gebleken als gevolg van de ontwikkelingen rond COVID-19. We hebben besloten om het allerbeste te maken van de extra tijd die beschikbaar kwam, door van de gelegenheid gebruik te maken om onderzoek te doen en nieuwe ideeën op te bouwen die onze missie als danshuis ondersteunen en die investeren in de ontwikkeling, creativiteit en inspiratie van onze NDT-dansers, als ook in onze wens om op unieke manieren het publiek te bereiken. Daarom hebben we choreografen uitgenodigd om met onze dansers te werken aan alternatieve projecten buiten onze reguliere programmering om.

Choreograaf Tom Weinberger maakte samen met de NDT 2-dansers een nieuw werk, speciaal gemaakt voor locaties buiten de traditionele theateropstelling. Projecten als deze bieden ons als gezelschap nieuwe perspectieven en creatieve ontdekkingen. In september 2021 wordt de première van Tom Weinbergers werk voor NDT 2 eindelijk werkelijkheid in de Grote Kerk in Veere. Daarnaast presenteren de dansers van NDT 2 het veelgeprezen The Big Crying (2021) van Marco Goecke.

Het programma

THE MOST FASCINATING PROBLEM IN THE WORLD – TOM WEINBERGER

The Most Fascinating Problem in the World is geïnspireerd op de lezing ‘Myth of myself’ van filosoof Alan Watts. De performers brengen de ideeën van meneer Watts tot leven terwijl ze ze illustreren met hun lichamen, op zoek naar een brug tussen de tekst en de toeschouwer. Gebruikmakend van het muzikaal maniërisme, de humor en de ironie in de toespraak van Watts geven de performers een lichte en intense fysieke interpretatie van de thema’s die Watts naar voren brengt. Manieren vinden om uitdrukking te geven aan een altijd scherp punt, dat alles wat bestaat gerelateerd is aan, en deel uitmaakt van één heel kosmisch weefsel.

'The Most Fascinating Problem In The World'. Dansers: Ivo Mateus, Kele Roberson, Auguste Palayer. Foto: Milena Twiehaus / OFFprojects

TEKST
Alan Watts – Myth of Myself Full Lecture Part 1 – Alan Watts Organization Official

REPETITOR
Francesca Caroti, Lydia Bustinduy

ASSISTENT VAN DE CHOREOGRAAF
Milena Twiehaus

LICHT
Tom Weinberger

KOSTUUMS
Yolanda Klompstra

MUZIEK
Johannes Brahms, played by Yo Yo Ma & Emanuel Ax: Cello Sonata No. 2 in F major, Op. 9: II Adagio affettuoso. Published by Sony Music B.V.
Johan Sebastian Bach, played by Glenn Gould: Partita No. 3 in A minor, BWV 827: VI. Scherzo. Published by Sony Music B.V.
New compositions by Matan Daskal.

SOUND DESIGN
Matan Daskal

WERELDPREMIÈRE
17 september 2021, Grote Kerk Veere

DUUR
25 minuten

CAST
Austin Meiteen, Auguste Palayer, Ivo Mateus, Kele Roberson, Emmitt Cawley, Barry Gans, Jui-Ting Yu, Annika Verplancke, Sophie Whittome, Kenedy Kallas

“He realizes then
that you are something that the whole world is doing

just as when the sea
has waves on it
alright the sea the ocean is waving

and so each one of us
is a waving of the whole cosmos
the entire works
all there is

and with each one of us
its waving and saying
YOHOO
here I am
only it does it differently each time
because variety is the spice of life”

Myth of myself – Alan Watts.

THE BIG CRYING – MARCO GOECKE

“Wie de werken van Marco Goecke kent, weet dat ze altijd met hemzelf te maken hebben en met de tijd waarin ze zijn gemaakt. Misschien is The Big Crying wel zijn meest persoonlijke werk, waaraan hij begon in de herfst van 2020, kort na de dood van zijn vader. Het is een stuk over afscheid en over alles wat we moeten achterlaten, zegt de choreograaf, sprekend over lichamen als kapotte motoren en over kostuums die lijken op de gordijnen van een lijkwagen. Het is niet verwonderlijk dat zijn muziekkeuze een Death Lullaby omvat; Blood Roses van de Amerikaanse zangeres Tori Amos, wier muziek – soms verwarrend en met niet altijd begrijpelijke poëzie die heel dicht bij de dans van Goecke ligt – een schot in de roos is. Dat dit stuk niettemin gepaard gaat met de enorm vurige kracht van een heel gezelschap, negentien uitmuntende dansers, is misschien te wijten aan het feit dat ondanks alle vergankelijkheid, de dans en de choreografie de vreugde van het leven en levensdrift vieren.” — Nadja Kadel

ASSISTENT VAN DE CHOREOGRAAF
Ralitza Malehounova

MUZIEK
Rorogwela: Death Lullaby; Electricity feat. Fire Eater: Indlela Yababi; Extreme Music From Africa (Susan Lawly, 1997).
Tori Amos: Beauty Queen, Marianne (arranged by John Philip Shenale), Blood Roses, In the springtime of his voodoo, Bells ‘For Her’. Published by Downtown Music Publishing. (P) Atlantic Recording Corporation, A Warner Music Group Company. Losing my Religion. Published by Night Garden Music.

SOUND EDITING
Jesse Callaert

DRAMATURGIE
Nadja Kadel

LICHT
Udo Haberland

DECOR & KOSTUUMS
Marco Goecke

WERELDPREMIÈRE
18 maart 2021, Zuiderstrandtheater Den Haag

DUUR
30 minuten

CAST
Emmitt Cawley, Kenedy Kallas, Cassandra Martin, Barry Gans, Demi Bawon, Austin Meiteen, Kele Roberson, Annika Verplancke, Samuel van der Veer, Ivo Mateus, Auguste Palayer, Sophie Whittome, Úrsula Urgeles Gonzalez, Ricardo Hartley III, Jui-Ting Yu, Omani Ormskirk, Nova Valkenhoff, Nick Daniels